Elektronik ve Somut Müziğin öncüsü İlhan Kemal Mimaroğlu aramızdan ayrıldı…


Toplam Okunma: 3753 | En Son Okunma: 28.03.2024 - 11:46
Kategori: Değerlerimiz

Türkiye müzik okulu öğrencilerinin “Musiki Tarihi” kitabından tanıdığı, 1959′dan bu yana New York’ta yaşayan besteci, prodüktör, müzik eleştirmeni, elektronik ve somut müziğin öncülerinden İlhan Kemal Mimaroğlu New York St. Luke’s Hospital’da 17 Temmuz 2012 sabahı 86 yaşında aramızdan ayrıldı. Atlantic Records’ta 26 yıl caz prodüktörü olarak görev yapan Mimaroğlu 2006′da İTÜ MIAM “Yılın Bestecisi” ödülünü almıştı.  İlhan Kemal Mimaroğlu anısına 20 Temmuz 2012 Cuma günü saat 13.00′te Riverside Memorial Chapel’de bir anma töreni düzenlenmesinin ardından Long Island’da toprağa verilecek.

  

 İlhan Kemal Mimaroğlu (Fotoğraf: Muammer Yanmaz)

1926′da İstanbul’da doğan, Galatasaray Lisesi ve Ankara Hukuk Fakültesi’ni bitiren Mimaroğlu 1955 yılında Rockefeller Vakfı’nın çağrılısı olarak gittiği New York Columbia Üniversitesi’nde Paul Henry Lang’la müzikoloji ve Douglas Moore’la bestecilik alanlarında çalıştı.

1959′da New York’a sürekli olarak yerleşen Mimaroğlu Vladimir Ussachevsky’nin, bir süre Edgard Varèse ve Stefan Wolpe’un öğrencisi oldu.

Elektronik müzik alanındaki yapıtlarının çoğunu Columbia-Princeton Elektronik Müzik Merkezi stüdyolarında gerçekleştiren Mimaroğlu, Columbia Üniversitesi Müzik Eğitim Fakültesi’nde elektronik müzik derslerini başlatan ilk kişidir.

1971 yılında Guggenheim Fellowship’le ödüllendirilmiş, 1970′ler boyunca yedi yıl süreyle New York’un WBAI radyo istasyonundaki politik ve toplumsal konulara ağırlık verdiği elektronik müzik programları yapmıştır.

Geleneksel seslendirme müziği yapıtlarının yanında elektronik yapıtlarının çoğunun plakları yayınlanmış ve bunlar dış basında övgüler kazanmıştır.

Yalnızca elektronik aygıtlarla üretilmiş sesleri değil, doğadan kaydedilmiş sesleri de işleyen Mimaroğlu, bu yeni müzik türünün yaygınlaşabilmesi için konserlerde; yalnızca son bir yıl içinde bestelenmiş yapıtların sunulmasını ve belli çevreler dışında geleneksel orkestra müziğinin çalınmamasını savunuyordu. Birçok bestesinde ünlü çağdaş ressamların tablolarını “seslerle yorumlamaya” çalışmıştır. Müzik eleştirmenlerince dramatik elektronik müziğin yaratıcısı olarak gösterilir.

İlhan Mimaroğu’nun yapıtları “geleneksel çalgılar” ve “elektronsal gereçler ” olmak üzere iki grupta incelenebilir:

Geleneksel çalgılar için:

Monologlar, klarnet ve viyola için.
Püç parça, 1952.
Pices Sentimentales, piyano için.
Anı ve Günce Sonatı, piyano için.
Rosa, piyano için, 1978.
Valses ignobles et sentencieuses, piyano için.
Yaylı dördüller.
Yaylı çalgılar için gece ezgileri.
Sessions, piyano için, 1977.

Ses bantı ve çalgı ya da şarkı ortamı için:

Music Plus One, keman için.
Still Life, viyolonsel için, 1980.
Sleepsong for Sleeper, klarnet, piyano ve elekronik teyp için.

Elektronik müzik:
Görsel Çalışma, 1965.
Immolation Scene, söz ve şarkı için, 1983.
Prelüdler, manyetik teyp için, 1966-76.
Jean Dubuffet’in Coucou Bazar’I için müzik.
Le Tombeau d’Edgar A. Poe, 1964.
Besteci ve Çalgıcı için piyano müziği, 1976.
La Ruche, viyolonsel, klavsen, piyano ve elektrikli aygıtlar için.
Intermezzo, 1964.
Bowery Bum, 1964.
Wings of the Delirious Demon 1969.
Sing me a song of Songmy, 1971.
Tract, ses ve elektronsal için, 1972-74.
To Kill a Sunrise, 1974.
The Ofering, ses ve teyp için, 1979.

Kitapları:

Amerika’nın Sesi, Ankara, 1956.
Caz Sanatı, İstanbul, 1958.
11 Çağdaş Besteci, Ankara, 1961.
Musiki Tarihi, İstanbul, 1961, 4. basım, 1990.
Günsüz Gece, İstanbul, 1989.
Elektronik Müzik, 1991.
Ertesi Günce, İstanbul, 1994.
Geldim gördüm geçtim gittim, 1999.
________________________________________
Bkz:
http://www.analogartsensemble.net/labels/Ilhan%20Mimaroglu.html




Hoşgeldiniz